کد مطلب:369545 سه شنبه 26 بهمن 1395 آمار بازدید:302
»»» فهرست کتاب
نیایش سی و پنجم [1]
(2) حمد خداوند را رضا به قضای خداوندی را. شهادت می‌دهم که خدای یکتا روزیهای بندگانش را به عدالت تقسیم کرده و با همه بندگانش به فضل و احسان رفتار کند.
(3) بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به آنچه توانگران را عطا کرده‌ای مفتون منمای و آنان را به آنچه مرا نداده‌ای به عجب میفکن، تا مباد بر آفریدگانت رشک برم و تقدیر تو حقیر شمارم.
(4) بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و خاطر من به قضای خود شاد دار و آنجا که تقدیر توست سینه من بگشای و همتی بلند عطا کن و دلم را اطمینانی چنان بخش که به پایمردی آن اقرار کنم که قضای تو جز به خیر و نیکی روان نگشته است. ای خداوند، سپاس مرا به درگاهت بر آنچه مرا نداده‌ای افزون‌تر نمای از سپاس من به درگاهت بر آنچه مرا عطا کرده‌ای.
(5) ای خداوند، مرا در امان دار از اینکه به درویشی گمان فرومایگی برم یا به توانگری گمان فضل و شرف. زیرا شریف کسی است که فرمانبرداری تو شرافتش بخشیده باشد و عزیز کسی است که از پرستش تو عزت یافته باشد.
(6) پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و ما را از خواسته‌ای بهره‌مند گردان که پایان نپذیرد و به عزتی یاری ده که زوال نگیرد و ما را
______________________________
[1] دعای آن حضرت است در مقام رضا هنگامی که دنیاداران را می‌دید.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:222
به آن ملک ابدی روانه فرمای، (1) که تو آن خدای یکتایی هستی که به کس نیازت نیست، فرزندی نیاورده‌ای و فرزند کس نبوده‌ای و تو را هیچ همتا و همسری نیست.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:224
(1)